دانلود کتاب بحر الحقیقة ( دریای حقیقت )‏

نویسنده: شیخ احمد غزالی

رده بندی کنگر ه(نشانه مولف): 4 غ /3ب

رده بندی کنگر ه(بخش عددی رده): 286

رده بندی کنگر ه(بخش حرفی رده): BP

تعداد صفعه ها: 87

تاریخ نشر: 1356

ناشر: انجمن فلسفه ایران

محل چاپ: تهران

زبان کتاب: فارسی

نام نویسنده/گردآورنده: خواجه احمد

نام خانوادگی نویسنده /گردآورنده: غزالی

تصحیح و مقدمه:  نصرالله پورجوادی- انجمن حکمت و فلسفة ایران

1356

دانلود کتاب  بحر الحقیقه

نثر زیبا و دلنشینی در این اثر و دیگر آثار خواجه احمد غزالی وجود دارد که از دیده ها دور مانده است. در بسیاری از سطور لحنی شاعرانه می یابد که البته با معیار های شعر امروز قابل مقایسه است.

سفرهاى هفت گانه عرفانى از دیدگاه احمد غزالى

احمد غزالى در کتاب « بحر الحقیقه » سیر و سلوک را در « هفت بحر » با چینش خاصى ارائه داده است که عبارتند از :

اول :  بحر معرفت : که گوهر آن « یقین » است و این معرفت عبارت است از غرق شدن عارف در وجود ، جمال و کمال او .

دوم : بحر جلال : که گوهر آن حیرت است .

 سوم : بحر وحدانیت : که گوهر آن حیات است .

چهارم : بحر ربوبیت : که گوهر آن بقاء است .

 پنجم: بحر الوهیت : که جانمایه آن وصال است .

ششم : بحر جمال : که جان و سرّ آن رعایت است ( استغراق در لطافت و اضافت ) .

هفتم : بحر مشاهد : که گوهر آن « فقر » است .

زندگی نامه

مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی یکی از فقهای بزرگ سدهٔ پنجم هجری در مذهب شافعی بود و زاده توس بود. او هم چنین از بزرگ‌ترین عارفان و صوفیان عصر خود بود و اثر بزرگ وی سوانح العشاق نیز در همین باب تالیف شده است که بزرگانی چون عراقی و عبدالرحمان جامی را تحت تاثیر قرار داده است. وی برادر کوچکتر امام محمد غزالی بود و از سال ۴۸۸ تا ۴۹۸ هجری قمری در نظامیه بغداد به نیابت از برادرش که به سفری درازمدت رفته بود تدریس می‌کرد. علاوه بر این درویش های سلسله نعمت اللهی گنابادی نیز وی را از جمله اقطاب سلسه خود به شمار می آورند. شیخ احمد غزالی در سنهٔ ۵۲۰ در قزوین وفات یافت و ‌ در این شهر(مسجد "احمدیه" کنونی) مدفون شد.

آثاری که به او منسوبند عبارتند از:

لباب‌الاحیا

الذخیره فی علم البصیره

بحرالحقیقه

رساله‌العشقیه

سوانح‌العشاق

شرح حال  فقیه و محدث احمد غزالی

این عالم  درعرفان از برادرش محمد غزالی پیشی گرفته  بود ولی ناشناخته مانده است. احمد غزالی، برادر کوچکتر ابو حامد محمد غزالی ، بود. کنیه وی ابوالفتوح، والقابش مجدالدین، زین الدین و حجةالاسلام بود. تاریخ و محل تولد او در منابع ذکر نشده، اما چون زندگی و تحصیلات این دو برادر به هم نزدیک بوده، براساس تاریخ و محل تولد محمد، احتمالا احمد نیز در طابران طوس و دو سه سالی پس از برادرش محمد، در۴۵۲ یا ۴۵۳ به دنیا آمده است.

این دو برادر درکودکی پدرشان را از دست دادند و گفته شده است که پدرشان پیش ازدرگذشت، تربیت فرزندانش را به مردی زاهد و متقی به نام احمد رادکانی سپرد. در طوس بود که احمد، مانند برادرش، تحصیلات مقدماتی خود را در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوف گرایید. احمد ابتدا مرید ابوبکر نساج طوسی شد که با چهار واسطه شاگرد جنید است. احتمالاً احمد تا ۴۸۷ که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بود و وقتی هم که برادرش در ۴۸۸ او را به جای خود در نظامیه بغداد گذاشت، احمد در تصوف شهرت یافته بود.

بیشتر تذکره‌ نویسان غزالی را فقیهی خوانده‌اند که وعظش بر فقاهتش غلبه کرد و دیگر فضائلش تحت‌الشعاع وعظ قرار گرفت و مغفول واقع شد. احمد در کسوت صوفی و واعظ به شهرهای و روستاهای بسیاری در خراسان ، آذربایجان و منطقه جبال و عراق سفر می‌کرد، برای مردم وعظ می‌گفت و به دستگیری مستعدان می‌پرداخت. در هر شهری نیز علاقه مندان بسیار می‌یافت و مردم برای شنیدن سخنانش به مجالس وعظ وی هجوم می‌آوردند. گفته‌اند که غالبا در وعظ به خود وی هم حالی دست می‌داد و مردم نیز چندان به هیجان می‌آمدند که فریاد می‌کشیدند، جامه برتن می‌دریدند وجوانان در مجلس وی توبه می‌کردند.

بدین‌ترتیب غزالی به سبب سفرهای بسیار و مجالس واعظی که در بلاد اسلامی برپا کرد، نه تنها در زمان حیات خود شناخته شده بود، بلکه شاگردان ومریدان بسیار گرد خود جمع آورد. از جمله شا گردان وی در فقه و حدیث، این اشخاص بودند: ابن شهر آشوب (متوفی۵۸۸)، از محدثان بزرگ شیعه (متوفی۵۶۰)  و عبدالواحد آمدی (متوفی۵۵۰)، مؤلف غررالحکم و دررالکلم . از جمله مشهورترین مریدان وی نیز عین‌القضاه همدانی و ا بونجیب سهروردی بودند.